Perşembeden beri ancak vakit bulabiliyorum. Yoğun bi haftaydı doğumgünü hazırlıkları da tam gaz sürmesi gerekirken ben daha hiçbişey yapmıyorum :))) Hatta şu an bile yemek yapmam lazım umarım pondik biraz daha uyur...
KONU: İLETİŞİMDE ENGELLER
Anne babalar, çocuklar bir sorun, sıkıntı yaşadıklarında, çocuğa soru sorarak ya da öğüt vererek sorunların çözüleceğini düşünürler. İlişkilerin sağlam temellere oturması için tabiki anne babalar çocuklarıyla konuşmalı ve çocuklar da anne babalarıyla konuşma gereğini hissetmeliler. Ancak bütün iyi niyetlere rağmen bazı yaklaşımlar, sorunu çözmek yerine sorun yaratma şekline dönüşebilir veya çocukla anne baba arasındaki iletişime engel oluşturabilir.
Önemli bir sorunla karşılaşan çocuğa genellikle gösterilen yaklaşımlar tam tersi tepki yaratıp 'engel' haline dönüşebilir ve çocuğa yardım amacıyla söylenen sözler sorunu içinden çıkılmaz bir hale dönüştürebilir. Halbuki çocuğunuz size bir sıkıntısını anlatırken onu sadece dinlemeniz yeterlidir.
İletişimde engel oluşturabilen yaklaşımlar:
- Emir vermek, yönetmek
- Tehdit etmek, gözdağı vermek
- Yargılamak, eleştirmek, suçlamak
- Ad takmak, alay etmek, utandırmak
- Karşılaştırmak, kıyaslamak
- Vaaz vermek, ahlak dersi vermek
- Öğüt vermek, çözüm ve öneri getirmek
- Öğretmek, nutuk çekmek, mantıklı düşünceler önermek
- Övmek, iltifat etmek, pohpohlamak
- Yorumlamak, analiz etmek, tanı koymak
- Güven vermek, desteklemek, avutmak, teselli etmek
- Soru sormak, sınamak, çapraz sorgulamak
- Oyalamak, dikkatini dağıtmak, şakacı davranmak, konuyu dağıtmak.
Bazen çocuğun tek ihtiyacı birinin susup onu anlayışlı bir şekilde dinlemesidir. Biri kendisini sorgularken, suçlarken ya da nasihat ederken, çocuğun doğru ve yapıcı düşünmesi zordur. Şefkatli bir tutumla birlikte söylenen 'Hımm...yaaa...öylemii...' gibi sözler çocuğu, kendi düşüncelerini ve duygularını araştırmaya teşvik eder ve büyük bir ihtimalle de çareyi kendi kendine bulur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder